donderdag 6 december 2012

Psalm 132 - Winterse buien

De regen smelt
tot druppels in
de goot stroomt ijs
ijzig traag laag

De wereld blaast
wolken in wit
het vries kraakt met
zachte vlokken

Winter trekt zijn
priestergewaad
spreidt armen tot
vogelvleugels

Koude wereld
dommelt in een
witte deken
glibbert steeds uit

Ik wens zomer
krijg ijspegels
in rillende
herinnering

Pluk ik de sneeuw
voor het stil is
verdwijnt alle
herrie in wit

Published with Blogger-droid v2.0.9

Geen opmerkingen:

Een reactie posten