Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
bengaals vuur uit de hemel
vuurwerkspectakel
rijden rondjes op ons hof
bezorgd pakketje
licht haar donkere ogen
stil, de nacht slaapt uit
het stuur vast ruik je de zee
door het blazertje
storm Bella slaat haar tranen
huilend om zich heen
de overdaad aan wensen
een oneindig jaar
met de wolkenwagen mee
de zon aan het stuur
kruipt in de grijze massa
zonde van de zon
dikke tranen op het raam
tot het donker is
strooit de zon lichtjes voor zich
het kale bos in
in een rij de planeten
voor de regen valt
het hemels vuurwerk
knalt boven alle kleuren
zonder rookwolken
op het zuchten van de wind
schommel aan de boom
waar komen ze toch vandaan
die vliegtuigstrepen
kruipt de zon in zijn stulpje
komt bijna weerom
breekt door de winterhemel
wolken met een V
alles dicht voor het virus
dat overal is
deze kriekende morgen
vertrekt de mist
de hemel helemaal leeg
geen verte te zien
duikt hongerig op het land
grazende fluiten
drijven de wolken over
spiegelende zon
tikken in witte spinsels
tegen de wolken
ondersteunen de trappers
ingehaald gemak
van tak naar boom naar huisje
een tuin vol vogels
uit een bed van bladeren
hoog de bomen in
tegen de grens van het licht
voor het donker thuis
naar mijn herfstdepressie
hij zwaaide terug
van een decembermiddag
de geur van spruitjes
in de verte het verkeer
en een bladblazer