Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
hogerop een beetje kleur
de rij planeten
in de donkere wolken
snauwt een vuurpijl hoog
vallen voor de buien uit
de hoop loert van hoog
kleine druppels op het raam
het grijze licht door
na het andere kruist door
de vroege morgen
strelen over boomtoppen
een rand woud glanst goud
onder de champignonsaus
de kalkoen ziet niks
de hemel een pyjama
het bos een gordijn
op de spikkels motregen
drijft een stortbuitje
goudgele kerstballen rond
nog een paar dagen
aan het kortste eindje
zonneommekeer
brengen hem hoog in de kruin
de boomkunstenaar
een symfonie met de zon
da capo al fine
stem en snaar zoeken elkaar
de toon gevonden
dunne lijntjes in de lucht
witte tekening
tegen de blauwe hemel
spiegelen wolken
wat eerder donker
morgen schijnt ze weer
stralen voor de zon
achter de toren
door het versgevroren gras
zwaait de winter vast
elk hectometerpaaltje
zit een roofvogel
op de grijze achtergrond
hemel vol vlekken
op de kale planten
kleven kristallen
in een hoekje van het schrift
dit klein gedichtje
de wolken gordijnen heen
een sneeuwrandje licht
spiegelei in de wolken
gebakken lucht
bolt de zon lange slagen
licht in de zeilen
hemelsdik het zonlicht weg
dag paarse mijter
net iets donkerder
ontsnapt de rest
over het kale land
zwoegt alleen de fietser
blaast de motregen
zachte druppels nat
een klein blauw gaatje verdwijnt
in zachte wolken