Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
het witte licht knippert rood
verdraaide molens
geven lijnen de toekomst
wolken levensschets
de hemel zwaait de groeten
van ieder die daar verblijft
steekt met zijn punt de zon lek
in het water
wrijft de wind koude druppels
versteende wereld
dubbele rijen
enkel wanhoop
drukt brede strepen wolken
verse appeltaart
voetbal op het gras
tegen de bomen
het verkeer keert huiswaarts
de maaltijd vooruit
sculpturen om de bomen
kunstige natuur
een dag vol regenbogen
tussen de buien
In alle tinten grijs
dagje daglamp
de besjes met de blaadjes
rode stoeiblosjes
hangen nog 2 bladeren
arme Ginkgoboom
twee kauwtjes tegen elkaar
wat een uitzicht zeg
zich in groene sculpturen
om de bomen heen
in tegenwoordige tijd
malende molens
kruipen onder bladeren
pad in herfstkleuren
slaan de wolken om zich heen
hemels dekbed
met rood en zwarte strepen
wijst fietsers de weg
prikken de grote bollen
met grijs, blauw en geel
met de dag wat leger
hoe meer op het gras
laatste rijpe frambozen
de herfst slaat echt toe
dikke letters op het raam
gebogen regen
zoveel mensen Almere
zo lelijk vinden
de donkere dagen
een herfstdepressie
van de ochtendzon gekleurd
onzichtbare wolk
schuift de wolken uit elkaar
brilliant diamant
met je hoofd in de wolken
geelt de Ginkgo door
begint het te regenen
in de stilte
vanaf de takkeneen kleurrijke toonladderroodborstje in vlam