Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
en is vol uitgekomen
net voor oktober
volle dolle schuimbollen
opgeluchte bui
zachtblatende wolletjes
gauw na de dauw
rook in de bui verstrengeld
de wind neemt ze mee
appelig de boomgaard in
fruitige paadjes
staat de zwaan brede vleugels
kom er maar eens langs
op zoek naar regen en wind
maalt het molentje
wil iedereen doorrijden
alsof het groen is
rood tussen de bladeren
rijpe schaamte
het veld vol witte reigers
stippen op de grond
tot een trotse paarse gloed
de hemel blijft stil
van oranje pompoenen
nu de bomen nog
en hemel van het Gooimeer
waar is Almere
vormen boven de haiku
wat blijft er over
slaan een slag in de rondte
het blijft zo nooit droog
schrokken de molens op
geen zuchtje wind
natte woordjes in mijn oor
sprong van de duikplank
achter de dunne regen
tot alles verflardt
kleuren van de avond
vliegtuig na vliegtuig
op inspiratietocht
alle kanten op
ze gaan over de melkweg
en stralen stralen
groen scharrelt een egeltje
geen huis te vinden
aan de hangende takken
kleurt nieuwe bloesem
negeer de schemering
vlieg er een streep door
licht valt tussen bladeren
kalmpjes op de grond
de gedachten van vandaag
weg in de schemer
gewelven golven gezang
volle aanbidding
ligt het veld er berooid bij
wolken huilen blauw
kraait van plezier luchtjes zwart
avondje vol herfst
blazen bizons wolken wit
de molens zwaaien