Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
achter een scherm bekeken
lijk je wel de maan
verdwijnt de vurige zon
in vogelgezang
hoog in de lucht vliegtuigje
zachte landing
spreiden de armen wijd uit
verlichte veertjes
sproeit langzaam mijn broek nat
vermiste wolken
een Alpen bergtoppen
eeuwige sneeuw
rolt Wodan de avond in
pijl en regenboog
maakt het bos een kathedraal
de hemel het dak
2 wolken achter elkaar
een songfestival
hemelhoge gebaren
het gras slaat de grond
een riviertje van druppels
klaterende wals
dikke witte bollen wol
een hemels blaten
achter het zacht lentegroen
een nieuwe bui
paars bloeien de seringen
voor het roze huis
de hemel spint garen
wolkenplukjes
balanceren op het draad
van wolk naar wolk
de witte wolken waslijn
blauwe droogmolen
meer dan een traan kan laten
de limiet bereikt
hun vacht bleekt voor de zon
doorschenen wolken
lamlendig volgegeten
een wolkentoetje
onder de gewelven hoog
de hemel dichtbij
op een bankje in het bos
wolken vliegtuigen
branden jarige kaarsjes
de wolk blaast ze uit
drijven de wolkenkragen
opgeklopt slagroom
stapelen wolken zich op
2 minuten stil
de berg draagt een kimono
van wolkengaren
bollen wind en wolken mee
de hemel de zee
rotseilanden klieven zee
door het diepe blauw