Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
hangen een halfuur gelijk
alleen de zon schuift
ver
heel ver
heel ver weg
heel ver weg is het
heel ver weg woedt er een oorlog
van het vallende zonlicht
vlammende takken
vallen hagelstenen neer
eieren in gras
Willinks parachutisten
zweven ertussen
verklaard tot losloopgebied
een wolkenteckel
omgekeerde waterbak
valt trefzeker neer
dikke stralen van de zon
verjagen de storm
ze ratelt maar door en door
in bolle spetters
in zijn natte handjes blij
de storm geborgen
een roffel op de dakgoot
een dreunend deuntje
stampen breedvoets door de tuin
gebiedsuitbreiding
alle windmolens tollen
ademteug van ver
dikke druppels op het raam
de wind is verblaasd
snel met hun felle lichten
op de lange dijk
zingt de lijster naar de zon
het water verstilt
de schaduw fietst langgerekt
in zwarte aarde
in plaats van rode rozen
stuurt hij zijn eikel
druppelt in zware drupels
van kale bomen
bijna verdronken - ziet
de zon ondergaan
strijken neer op de bouwgrond
caravans en yurts
kruinhoge stammen zwaaien
op de westenwind
in je wolkenoren zacht
huidje kippenvel
vol van gutsende regen
geen houden meer aan
tinten de grijze hemel
met strepen regen
in het bos gilt een merel
boven het vliegtuig
dunne druppels om zich heen
de wind blaast terug