Mijn zegen heb
je de deur van
het klooster staat
altijd open
Een bed wacht op
verdrukten en
verstotenen
warm opgemaakt
De koude prak
opgewarmd maakt
een minuutje
eten eten
Druk me nog eens
tegen je aan
dan hoor ik de
kinderen zacht
De kelder ziet
geel van schaamte
maar ik wil echt
van niks weten
Dat sommige
dingen zelfs door
kloostermuren
klinken weet ik
Als ik in bed
lig vragen ze
liefde stilte
en wat eten
Daar slaap ik nu
doorheen voor haar
vrijheid ga ik
hen niet redden
Published with Blogger-droid v2.0.6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten