Het duurt niet lang
meer mijn hart tikt
trager ik stort
langzaam ineen
Ik buig nog meer
naar de aarde
voor mijn lichaam
in elkaar zijgt
Mijn lijf wil de
grond kussen en
omhelzen voor
het zover is
Bidt de sprinkhaan
om regen de
hagel ademt
de laatste snik
Geen redden meer
aan en ik denk
dat de toekomst
voor mij ophoudt
Nog een keer buig
ik omhoog de
hemel geeft mij
genoeg zegen
De lucht is op
mijn mond schreeuwt de
adem volle
teugen binnen
Een gorgel het
orgel speelt een
deuntje voor het
echt voorbij is
Published with Blogger-droid v2.0.6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten