tegelijk
hardlopen
eten en
schrijven van
de zon die
zakt omlaag
Terwijl ik
ren zie ik
de wereld
van goud en
lucht donker
hangen op
het ritme
van mijn loop
Eten en
schrijven past
samen met
hardlopen
in een vers
waarbij de
zon onder gaat
en hollend
voort mijmer
Dit gedicht
is dan het
laatste en
enige
dat nog blijft
alles wat
tegelijk
moet verdwijnt
een regel
en vliegt weg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten