Het regende
gerrit is dood
dacht ik terwijl
ik wegholde
Schimmen schuilden
rond het kasteel
torens onaf
zweefde regen
In slierten nat
op het fietspad
stonden bomen
streng in de rij
Alsof ze de
begrafenis
speelden trokken
ze ernstig smoel
In dat dichte
wolkendek zag
ik eindelijk
een brede grijns
Gerrit is niet
dood kijk maar in
je boekenkast
en lees het zelf
Published with Blogger-droid v2.0.10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten