geef het toch een kans
ergens midden onderweg
keren de wolken
Voor de griep uit
ren ik maar ze
haalt me in het
lijf leegt onder
En boven kruipt
het virus vlucht
zijn uitweg door
gaten kieren
Zo verdwijnt het
laatste restje
reserve is
helemaal weg
Ik vind de moed
in voornemen
en ga gewoon
beter verder
Je hinkelt van
griep naar griep schraapt
de keel spieren
voelen pijnlijk
Er komt geen eind
aan denk je klaar
te zijn komt hij
gewoon terug
De boemerang
zwenkt sneller weer
terug dan hij
gekomen is
Ik hoop maar het
beste en duik
snel onder de
wol voor beter
Dagen lengen
de afstand van
toen naar nu ligt
even ver weg
De spiegel van
de tijd kaatst de
afstand van toen
terug naar nu
Het verschil van
toen en nu is
misschien minder
groot dan ik wil
Als ik maar lang
genoeg kijk staat
een beter ik
ver achter mij