Om mijn hoofd heen
zwermen gaten
van verleden
ze zoeken zich
Alle gaten
blijven gaten
want het grote
vergeten is
Vergeten in
alle beelden
die je dacht bij
je te dragen
Verhalen van
vroeger zijn de
gaten gevuld
met fantasie
Ze doemen op
demonen uit
een verleden
tijd monsteren
Ze groeien groots
uit de schriftjes
van een jaar of
twintig terug
De namen staan
priegelletters
bladzijden zijn
eruit gescheurd
Maar de grootste
demoon prijkt op
elke bladzij
in drie letters
Soms vier of vijf
overal is
hij zelfs in de
diepste dalen
Het is of ik
een ander lees
maar het is de
verleden tijd
Hij zwerft in mijn
gedachten rond
heeft mij gevormd
en wild gekneed
Nu kan ik weer
verder gaan de
demoon blijft daar
in de schriftjes
Heb mijn vroeger
eens proberen
op te schrijven
in een gedicht
Voor het eerste
woord geschreven
stond was het al
ver verdwenen
Dreven zinnen
losse schroeven
een vlot van het
vroeger voer af
Ik schreef opnieuw
het verleden
verdween in een
pennenstreek weg
Ik kocht laatst een
boekje bij de
kringloopwinkel
van amstelveen
Ik bladerde
het boekje en
snoof de geur van
jaren terug
Ik stond in de
kamer van mijn
grootouders de
lage tafel
Waarop glazen
stonden in de
bakjes lagen
noot en pinda
Op het perzisch
tapijt bruiste
ik wat sinas
over het glas
Mijn oma met
doekje depte
het leed op van
kleed en tafel
Wenken voor de
jongste dag staat
op kaft van het
gekochte boek
Ik zie de rook
van sigaren
en de tv
blaast songs of praise
Nog eens ruik ik
verleden in
mijn longen lang
zal ze leven
