Elke dag een haiku of gedicht mét foto van de wolkenhemel
lawines zachte knuffels
hemelhoog springkussen
golfjes in het blauwe zand
de zon een strandbal
kruis en alles wat
rechtlijnig door het daarmaals
wolken omcirkelen zon
en alles wat licht
verlegen van kleur
een weg door wolkendekens
stralen bundelen
schuilt iets moois
schuif ze opzij
je zult versteld staan
vleugels van engelen op
een blauw hemels bed
licht en donker met het blauw
een onstuimig hart
een hemelse krullentang
bal in avondjurk
de wolken lieve woordjes
je vindt vanzelf licht
kleine kreukels dik papier
je vindt vanzelf meer
voordat de herfst zal toeslaan
gestreepte hemel
de wolken het volgend grijs
met motregenspray
de wolken raken niet leeg
van oneindig nat
trommelslagen op het dak
langzaam aan natter
harde bolle windstoten
mollige billen
vanachter een klein wolkje
knipoogt de hemel
- oogluikend -
smalle spleten
blauw' oneindigheid
een alpenwei room en kaas
bewolde toppen
dansen hoog in het ver blauw
tot de hoosbui valt
hemelse gewelven blauw
kathedraal van licht
de wolken willen niet leeg
grijze substantie
drukt de dag in het water
geen kruid tegen gewassen
op de hemelblauwe zee
lagen schuimkragen
de dag verblauwt in donker
waar blijft de maan
verheug je op de herfst
slingers van wolken
halen hoge wolken in
blindemannetjes
een regenton bij elkaar
verheug je op nat
regenboog een groot geel vlak
heus wolkenpallet
de wolken rollen zich rot
storm in hoofd en hart
dansen op de buien
kussende wolken
witopgemaakt hemelbed
van fluweelwolken