De trein trekt een
spoor door sneeuw en
ijspret van de
dienstregeling
Hij rijdt binnen
een ander uur
ander treinstel
en meer mensen
Maar hij gaat dwars
door ontbering
kou en de sneeuw
die weer oplaait
Dan voel ik de
trots hoe het ijs
verliest van het
ijzeren spoor
Vroeger stoomde
het met man en
macht door meters
sneeuw en op tijd
Nu sukkelt het
een elektrisch
drafje voor de
werkers naar werk
De tenen zijn
bevroren maar
de bestemming
heb ik bereikt
Published with Blogger-droid v2.0.10
Van station naar station door weer en wind:)
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht.
Groet,
Hilly