Een eend kwaakt op
de rommel kroost
bruin het vieze
water boven
Maar de randen
zijn mooi nieuw hout
houdt water en
kant gescheiden
De rietkragen
drijven nu op
de sloot die wij
een gracht noemen
Ik vraag me af
wat de eend zo
luidkeels aan ons
heeft versnaderd
Hij dobbert mee
op de drap naar
waar het water
hem nu toe leidt
Published with Blogger-droid v2.0.4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten