van mij te laten
zien en schijn zo
hard als ik kan
Om mij heen drukt
een deken de kou
verder in mijn lijf
briest het windje
Soms glimp je
even door het dek
nog voor ik het
goed zie ben je weg
Dan kijk ik vooruit
en voel hoe je mijn
nek zachtjes kietelt
weet ik je bent er
heus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten