voor mijn raam boven
het geluid van de
stereo uit klinkt het
Ik ga naar het raam
tuur verder vooruit
en zie hem landen
op een tak bij mij
In de buurt staart
hij ruig gevlekt
voor zich uit de
snavel nog krommer
De blik nog vuiler
dan eerst kijkt hij
om zich heen
hoe iedereen vlucht
Alleen ik en hij
zijn nog op de
wereld de regen
tikt en zakt weg
Tussen takken
noeste hoofden van
jager en toeschouwer
tot hij het opgeeft
Dezelfde krijs sterft
weg en verlaat de
boxen van mijn stereo
het Pièce Héroïque
Geen opmerkingen:
Een reactie posten