stenen geloofden grijs
de hemel in die altijd
bewolkt was als wij
voorbij kwamen lopen
Mijn vader trok de
koffers aan elke hand 1
vol suske en wiskes
ik met de stoffen
koffer vol badhanddoeken
Toe maak een foto
vroeg mijn moeder
de volgende dag
de zon scheen op
grijs maar hij wou niet
Op de laatste dag
stond hij stil bij de
omheining van hetzelfde
steen als de kerk
zette de koffers neer
Hij maakte een foto
van de grijze lucht
en de grijze kerk
met de grijze stenen
en het grijze leidak
Daar moet ik de
hele tijd aan denken
als ik met google
streetview door
Chartham rijd
De straten even grijs
de luchten even grauw
het gras even groen
het station even gewoon
de kerk even in het midden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten