kan rijzen dan drukken
deze torens zich weg
onder een wolkendeken
Ik probeer je lippen
te lezen en fluister
woordjes terug die
alleen jij moet horen
In plaats van een lach
overlaad je me met tranen
van zure regen en nattigheid
de dag is voorbij zonder dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten