zondag 26 september 2010

Fantasie

De benen vol
van een paar
uur hollen

Duik ik het bad
in en kijk nog
snel het raam uit

De zon zoekt
de lucht af en
probeert nog wat

Ik lig in bad
en verzin hoe
de lucht roder wordt

Tot ze opgezogen
is in de duisternis
van de vroege avond

Het beeld dat het
raam laat zien
als ik ben opgedroogd

3 opmerkingen:

  1. Een gevoel, hoe edel ook, wordt niet vanzelf een gedicht als je het in regeltjes onder elkaar zet. Zelfs rijm en/of metrum helpt niet.

    Zonder je te willen schofferen, maar ik zou het bij de foto's laten. Serieus!

    Een vriend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je mening respecterend wil ik toch een opmerking maken. Smaken verschillen nu eenmaal, jammer dat je het niet plezierig vind om Hendrik-Jans gedichtjes te lezen. Je kunt het ook nalaten en alleen naar de foto's kijken. Andere mensen beleven wel plezier aan het lezen.

    Een vriend is nooit anoniem

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Omdat Hendrik-Jan uitvoerig gereageerd heeft op zijn blogspot http://hendrik-jandewit.blogspot.com/2010/09/wat-is-een-gedicht.html, heb ik daar ook mijn reactie ondergebracht.

    @Inge: over je stelling dat een vriend NOOIT anoniem is, valt aardig te redetwisten. Ik kan me heel goed anonieme vrienden voorstellen die je beter leert kennen dan de meeste van de vrienden die je in het dagelijks leven tegenkomt. Sterker nog: die laatsten hebben vaak belangen ("de vriendschap veiligstellen") om je niet de hele waarheid te vertellen...

    Ik kan me zelfs goede vrienden voorstellen die alleen op papier bestaan, in letters. Dat is nu juist de kracht van literatuur.

    Misschien ben ik zelf slechts een literair personage.

    Met hartelijke groet,

    T.S.

    BeantwoordenVerwijderen