De zenuwen
gieren door het
vege lijf het
moment nadert
Rasse schreden
hoor ik de trap
opklimmen ze
vragen wanneer
Ik zweet angst en
onzekerheid
de tijd is mijn
grootste vijand
Geen genade
kent hij als mijn
inspiratie
tijdloos wegdrijft
Hol stapt hij door
grijpt me bij de
keel en knijpt dan
een oogje toe
Published with Blogger-droid v2.0.10
Geen opmerkingen:
Een reactie posten