Ik schreef lichte
kleuren de lucht
vertelde dat
ze wat meer wist
Normaal kijk ik
niet op van een
woord minder of
kale boomstam
Dit keer wilden
de takken traag
deinen op de
maat van de wind
De zon stak er
een stokje voor
goudgeel lichtte
de wereld op
Ik keek nog eens
om en zag het
licht knipogen
en glimlachen
Published with Blogger-droid v2.0.6
Geen opmerkingen:
Een reactie posten