Ze bulderen
grijze koppen
boven mijn hoofd
en schieten licht
Het hazenpad
is dezelfde
weg terug en
dan weer afslaan
Ik weet beter
de woonwijk biedt
meer veiligheid
dan open veld
Als het fietspad
een hond voor mijn
voeten begint
oversteken
Zijn baas fietst er
meters achter
houd uw hond bij
u gebied ik
Hij luistert niet
de hond hapt langs
mij heen zijn baas
volgt achter hem
Dan begint de
baas te schelden
of ik tegen
zijn hond iets zei
Ik antwoord ik
had het tegen
u dan is het
goed zegt hij luid
Het bulderen
boven mij zwijgt
het schelden voor
mij buigt zich af
Ik vraag mij af
wat veiliger
is het open
veld of de stad
Published with Blogger-droid v2.0.4
Mooi! Ik heb het gedicht steeds opnieuw gelezen, om je stijl goed te begrijpen.
BeantwoordenVerwijderenNatuurgeweld en het vacuüm waar je in terechtkomt, gevoelsmatig kwam het zo bij mij over. De dreiging! Het beangstigt mij, dat natuurgeweld. De nuance van een bliksem. Ik heb ook het muzikale ritme proberen te volgen in je gedicht, je breekt vaak af, of je sluit iets niet aan.
Wat ik mooi vind bij César Franck is dat hij het orgel soms hard laat grommen maar dan ineens na een stilte een prachtige melodie opbouwt waarin hij zijn totale gevoel voor de 'arme' mens laat horen. Sinds mijn jeugd heb ik veel van zijn muziek gehouden.
Robert