Duik onder de
grens voordat je
het evenwicht
vindt en bereikt
Je proest blaft het
uit zwaait alle
toonaarden het
achterste rond
Geef acht niemand
luistert al brult
de wereld hard
tegen je aan
Stampvoeten helpt
niet geduld eist
zich op maar vreet
aan je schoenen
Ik kijk nog een
keer op zet de
tanden op en
weet wel beter
Het venijn zit
in de staart als
je lang genoeg
kijkt tenminste
Het evenwicht
grijpt om zich heen
slaat de balans
weer netjes recht
Geduld zwermt zich
overeind het
geluk en de
liefde zijn ook
niet in 1 dag
gebouwd maar als
grote steden
gestaag gegroeid
Published with Blogger-droid v2.0.4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten