Een leeg perron
niemand die met
me wacht als de
treindeur opent
Ik stap in als
de rest eruit
is en zoek een
plaats bij het raam
Ik tuur er de
torens bij want
de mist vreet het
hoogste deel op
Mijn telefoon
trilt ik kijk brief
van notaris
een erfenis
Ik reken ons
rijk totdat een
bedrag verscheen
honderd euro
Genoeg voor het
staartje van een
teckel die naam
oudtante krijgt
Published with Blogger-droid v2.0.1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten