toen de morgen
hem een brief schreef
het kan zo niet
Langer stond er
zwart op wit je
denkt dat je zo
eindeloos kunt
Doorgaan inkten
dikke letters
met tussendoor
tranen verdriet
De regen bleef
gieten vormde
gootjes op de
dakpannen naar
Beneden de
dakgoot in om
weg te stromen
met de woorden
Het kan zeker
niet langer zo
zie ik als ik
uit het raam kijk
Published with Blogger-droid v1.7.4
Geen opmerkingen:
Een reactie posten