Ze komen en
gaan als het nog
nacht is spelen
ze gedachten
Tussen lakens
verstopt zich de
hinderlaag om
je te grijpen
Als je omdraait
wentelen ze
met je mee en
sluipen binnen
De tredmolen
van gedachten
maalt koren tot
een papje deeg
Het meel wil niet
rijzen want de
oven blijft koud
op hoogste stand
De ochtend dient
zich aan en geeft
een zetje aan
het brood bakken
Licht helpt alles
goed te zien en
vergeet wrange
gedachtenstroom
Zo ontwaak ik
terwijl al mijn
vijanden van
mij wegkruipen
Published with Blogger-droid v2.0.9
Geen opmerkingen:
Een reactie posten