dinsdag 6 november 2012

Psalm 122 - Thuiskomen

Een lange reis
was het maar we
mochten weer op
weg naar huis gaan

Wegen wezen
dezelfde weg
maar de richting
tegengesteld

Ik voelde het
stof nat worden
veranderen
in modderstroom

Tot het bos was
er niks aan de
hand maar daarna
kronkelde shit

Van beneden
borrelde het
verder omhoog
tot tophoogte

Dreef een wens zo
snel van mij af
de wens naar huis
terugkeren

Een paraplu
hielp niet meer ik
zag het huis al
naar mij komen

Mist en regen
weerhielden mij
niet je vast te
kunnen houden

Ik rook geuren
vertrouwd in mijn
neusgaten naar
binnen komen

Iedereen was
er en was zo
aardig dat ik
blij was te zijn

Published with Blogger-droid v2.0.9

Geen opmerkingen:

Een reactie posten